puls podczas strzelania...

nie na "pewnym" tylko na wysokim poziomie i nie "nie ma znaczenia" tylko ma bardzo duże znaczenie - według Kena - pozytywne.

Witam.

To ja może dorzucę parę wniosków na temat tętna (częstotliwości bicia serca) i ruchów broni. Piszę to na bazie swoich doświadczeń i poczynionych eksperymentów. Zaznaczam, że chodzi o karabin .22LR i postawę leżącą. Nieodzowny w pomiarach i wnioskach okazał się Scatt.

Tętno każdy ma! Bo jakby nie miał...to 2 mietry pod ziemię. Częstotliwość bicia serca zależy od wielu czynników. Jednym z nich u strzelców jest stres spowodowany mniej lub ważnym startem. Wtedy zamiast tętna spoczynkowego w okolicach 60 uderzeń na minutę mamy powiedzmy 120. Wzrasta również ciśnienie krwi tętniczej i ten czynnik jest zasadniczo odpowiedzialny za zwiększone ruchy broni w rytm tętna. Jeśli te ruchy są duże to rzeczywiście trafienie w 10 jest trudne. Sytuację można opanować na 2 sposoby: albo poprzez relaksację (zmniejszenie napięć nerwowych, wytwarzania adrenaliny i tym samym rytmu serca) albo znalezienie takiej postawy, która gwarantuje najmniejszy poziom ruchów broni bez wględu na tętno. Osobiście dopracowałem sposób drugi. Eksperymentalnie znalazłem taką postawę (ułożenie ciała, lewej ręki i pasa) aby ruchy broni również podczas wysokiego tętna (stresu np. podczas finału) były na możliwie najmniejszym poziomie gwarantującym oddawanie celnych strzałów. To z kolei działa na psychikę i sprzężeniem zwrotnym uspokaja co powoduje zmniejszenie tętna. Próbowałem różnych rzeczy ale powyższe jest najskuteczniejsze.

Zaznaczam. Nie jestem trenerem. Dlatego powyższa metoda dla jednych może być dobra a dla innych zupełnie nieskuteczna.

Ruchy broni można również "regulować" ciężarem i sposobem rozmieszczenia masy karabinka. Tu obowiązuje generalna zasada: im cięższy tym stabilniejszy. Jedynym ograniczeniem są regulaminy ISSF (8kg) i wytrzymałość strzelca. Oczywiście bez indywidualnych eksperymentów również się nie obędzie. Zauważyłem ponadto, że niefrasobliwe docążenie karabinka może również przynieść odwrotny do zamierzonego efekt. Na Scatt-ie będzie super ale podczas oddawania strzału na ostro ruchy broni są niekontrolowane (przypadkowe) co z kolei generuje "wyskoki". Nie ma na to gotowej recepty.

Wczoraj zrobiłem sobie u MECa trening leżący
Olka strzelała, a ja z podagrowym palcem położyłem się na kanapie (tak, u MECa na strzelnicy są kanapy) i poczytałem deczko książeczki "Psyche des Schusses" (Psychologia strzału).
Znalazłem tam ciekawe zdanie: "Jeśli lekko się zdyszałeś zakładając strój strzelecki, bądź po przejściu do tarczy 50m poczułeś wyraźnie szybsze tętno, to przerwij strzelanie na...
pół roku i w tym czasie podreperuj kondycję."

Z moich obserwacji wynika, że można strzelać przy dużym pulsie, pod warunkiem, że powoduje on regularne ruchy lufy góra-dół, Można się "wstrzelić" w tętno. Problem w tym,że w trakcie konkurencji zmienia się częstotliwość i moc uderzeń.